17 Ağustos 2011 Çarşamba

Veda. . .

Sevemedim Vedaları. .
Uzun yani çok ama çok uzun zamandır blogumu saçmalamak için mesken tutmuş durumdayım, farkındayım. İşte bu gece itibariyle bu saçmalardan seçmelere bir son vermek istedim. Son yazımı karalayıp,kayboluyorum. Daha önce yapmalıydım bunu biliyorum.Neden daha önce. . ?? Yarama basma blog. Salağım işte.. Tam olarak bundan iki yıl önce güzel şeyler yazmak için,başka bir kayboluş sonrası açmaya karar vermiştim bu blogu. Ama sonraları. . ?? Yanii değişti her şey...İnsanlar kötü ! olay bu kısaca.. .  Yine saçmalıyorum . ..
Aslında üzülüyorum . ..Bi dolu anım var.Sonra zaman harcayışım,mutluluğum ve üzüntüm...Kaybedişim belki.Bilmiyorum her neyse.
Ben deli dolu biriyim,ama şu an sadece doluyum. . .Cümlelerim var. Sonra bekleyişler.

Ama herşeye rağman çok güzel insanlar tanıdım bu blog sayesinde onlar ile inşaAllah bağımız kopmayacak. . .Çok sevgili Arzu Keş,Sanal Aşık,Arzu Abla bunlardan başlıcaları... Başkaları da var tabi...Hepsini tanımak,her cümlede,her satırda yaşamlarına biraz daha girmek güzeldi..Bambaşka hayatlardı hepsi.Hoş işte.
Bütün yazılarımı okudum baştan sona,hani eski bir resme bakar gibi . .. Öyle bir şey işte...Pek kayda değer birşeyler de yokmuş aslında..Saçmalık hepsii.Neyse. . .

Yeni bir blog belki...Yeni insanlar falan..Ama anılar hep kalır. Unutulmaz.
Aslında şöyle anlatmak istiyorum bu vedayı.
Bu sefer arabeske bağlamıyacağım.Sevmem ki pek...(:
Sustum. . .
Bazı ihtimaller,ihtimal kalmaya mahkumdur blog. . .
Neyse. . .

Kısa tutalım son sözleri. . ..

Elveda. . .




6 yorum:

Shalott dedi ki...

Sevgili Münzevi. Yazını tebessümle okudum. Benimde sık sık aklımdan geçer bloğumu kapatmak. Neden hala burdayım bende bilmiyorum. İnsanlara benimde kızgınlığım var. Kızgınlığımı dışarı vuramadığımda içime atıyorum. Bu içime attıklarım birikiyor..birikiyor ve sonunda yine bana zarar veriyor. Bu konuda yalnız değilsin, bende kendi yazdıklarımı saçmalamak olarak nitelendiriyorum. Yinede öyle olduğunu bile bile yazıyorum. Şair değilim. Fakat içimde tuttuklarımı zaman zaman da olsa buraya yazmak ve evrene ''işte bak, bunları hissediyorum. Saçmada görünse ben bunları yaşıyorum işte ey hayat!'' mesajını veriyorum. Susup içine atmaktansa, yazarak haykırmak daha iyi geliyor insana. Sonuçta ne mi değişiyor? Belki değişen pek bişey yok. Ama en azından yazıyorum, tepkimi gösteriyorum. Kalem kılıçtan keskindir ve fikirler kurşun geçirmez. Ben bunu biliyorum, sende bildiğimi bil evren :)) Baksana sevgili kız kardeş, bir yorum yazayım dedim. O bile delicesine birşey oldu, aldı başını gitti :) Kararın ne olursa olsun saygıyla karşılıyorum ve blogdan gidişinle bir kızkardeş kaybettiğimi düşünmüyorum. Bilakis güzel cümleler paylaştığım, yazdığı son bloğunda bile kendi adımın geçtiğini görünce duyguların sanal ortamı ve hatta o bilgisayarın elektrik kablolarını dahi aşarak yerine ulaştığını hissettim. Bu çok güzel bir duygu :) Buraya gelmeme vesile olan gönül dostumun bana dediği gibi. Hissettiklerini, içinde ne tutuyorsan yaz.Buraya yazman şart değil. Ama yaz. Saçmada olsa yaz. Kime ne :)
Yazıyı fena halde uzattım. Sürçü Lisan ettiysek affola. Hayatın güzellikleri seninle olsun kız kardeş. Hem kim bilir belki arada kulağın çınlar, gelip bi göz atarsın bloga. Sevgi ve Selamlarımla sevgili münzevi =)

Münzevi Kişilik dedi ki...

Çok sevgiLi Arzu-keş ne denebilir ki bu yoruma.. Güzel cümlerin için teşekkür ederim çok...Her daim kız kardeşinim inşaaLLah. . .
Ve blogunun en sıkı takipçisi olmaya devam edeceğim..
Ve "saçma görünsede ben bunları hep yaşıyorum ey hayat..." mesajını haykıracağım her sayfaya,satıra. . Sevgi ile kal. . .

Shalott dedi ki...

Bende teşekkür ederim çok sevgili Münzevi. Bağımız, cümlelerimiz, kardeşliğimiz daim olsun inşallah. Bunun için söylenmemiş cümleler'e bir yorum yazdım :)
Görüşmek dileği ile.

Adsız dedi ki...

dostum,beni senden mahrum bırakma...yazılarını okuyarak, neler yasadığını neler hissettiğini anlamaya çalışıyorum..aramızda hep mesafeler olsada sana kalben bu şekilde yakındım...çok üzüldüm açıkçası... herşey gönlünce olsun.. benim için çok değerli olduğunu sakın unutma!!şimdiki zamanın kıymetini gelecek zamanda anlayanlardan olmaman dileğiyle...

Münzevi Kişilik dedi ki...

Ahh dostumm seninle konuşmaya o kadar ihtiyacım var ki. . . Zaman ayırdı yollarımızı,aramızda mesafeler var. . . Ama asla unutmaki ben seni çok seviyorum ve hep kalbimdesin. . .En kısa zaman diliminde görüşmek dileğiyle çocuk arkadaşım. . .(:

Enes İLHAN dedi ki...

Bu nasıl bir veda böyle münzevi ? Seni takip eden milyon tane insan yok ama az ve öz derecede onlarca belki de yüzlerce takip edenin var. Bu yaptığın bencillik değil mi :( Sadece kendini düşünmek bana göre yani bencillik. Tabi ki şaka. Belki birgün bu karamsarlıkla değil de umut dolu yüreğinle gelirsin başka adreslerle.. Haa olamaz mı ? Neyse sen yazmaya devam ettiğin sürece bende okumaya devam edeceğim inş. Karar senin, özgürsün. Kendine iyi bakman ümidiyle hoşçakal münzevi..