ay çiçeği:Ay çiçeği güneşe aşık olunca, gülmekten kırılmış bütün bitkiler."Güneş gökyüzündeki tahtından bir an bile ayrılmaz.Kudretli ve ulaşılmazdır.Sen kim,o kim.Vazgeç bu sevdadan."demişler hep bir ağızdan.Ayçiçeği sesini çıkarmamış.Sevdalı gözlerini dikmiş güneşe;bakmış,bakmış,bakmış.Uzun müddet hiçbir şeyin farkına varmayan güneş,nihayet birgün,ayçiçeginin bakışlarını hissetmiş üzerinde.Önce geçici bir heves sanmış ama zamanla yanıldığını anlamış.Ayçiçeği öyle inatcıymış ki,güneş tahtını nereye taşıdıysa,yılmadan usanmadan o yöne çevirmiş başını.Derken bir öğleden sonra,artık takipten bıkan güneş sapsarı gazabıyla kavurmuş ay çiçeğini.Daha ay çiçeğinin üzerinde simsiyah duman tüterken,insanlar akın etmişler olay mahaline."Yaşasın!" demiş içlerinden biri."Şimdi ne güzel çitleriz bu aşkı." Aynı gece televizyon karşısında acıklı bir aşk filmine göz yaşı dökerken,çitlemişler ayçekirdeklerini.
NOT:Bu hikayecik Elif ŞAFAK'ın "Mahrem" adlı romanından alıntıdır.!!!
