12 Şubat 2011 Cumartesi

Fısıltı..

Kız kulesi..
Dost muhabbeti..
Huzur..

Bir daha ki buluşmamızda yapacaklarımızı sıralayalım dostum..

Aylar sonra ki buluşmamız için mesela.

Biliyor musun aslında hep her şeyi erteliyoruz dostum.
Ve ben otuzumuza doğru yaklaştığımızda,hiçbir şeyden zevk almıyacağımızı düşünüyorum. Sanki hayat bitmiş gibi hani..

- O da birşey mi ben bu aralar otuzuma gelmeden öleceğimi düşünüyorum.Hazır değilim biliyor musun?

 Sevdiklerinin ölümünü beklemektense,ölüp gitmek daha iyi aslında tabi.
Ama bu aralar ben ölecekmişim gibi.

Aslında her şey kabullenmekte bitiyor.Geçici bir ayrılık.Sen yahut ailenden biri kısa bir süreliğine ayrı senden.
."Biz burada konuk oyuncuyuz. Bunu sende biliyorsun" 

Dünya hayatı kısa zaten.Sonrası sonsuzluk..

Sonsuzluk..
Bir kere dördüncü sınıfta düşünmüştüm sonsuzluğu.Aklım yetmedi.Bir daha da düşünemedim.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

ahh dostumm ahh...kaygılanma zevk alamama konusunda.sadece hayallerimizi dusun..en kücüğünden baslayacagız onları gerceklestirmeye..misal adalar:) sonra ise sonsuzluğa ulaşmazsak 987 dolarlık olanı gerçekleştireceğiz insallah...:)bu arada en gerçeğinden evcilik oynamayı unutmadan...her sey gonlunce olsun dostum...