5 Ekim 2009 Pazartesi

Umutsuzca beklemek umudu..

Hayal kırıklığına uğramayan var mıdır acaba hayatta..??
Hiç yanılmayan,umutları yıkılmayan hiç..Ya da çoçuklar gibi mutluyken,havalarda uçarken yere düşmemiş kimse var mıdır ..?
Herkesin hayatında az da olsa umutların bittiği yerler olmuştur,olucaktır da.Ne biliyim kötü ya,üzücü, can yakıcı bazense.
Hele acını içinde yaşamak,en kötüsü de bu olsa gerek.Soranlara benim hala umudum var derken,aslında herşeyin bitmiş olması.İçinin deli gibi acıyo olmasına rağmen,etrafa gülücükler şaçmak.
Kendini zavallı gibi hissetmek içten içe,acımak birazda kendine.Ama pes etmemek yinede.En ufak bir kıvılcımda yeniden umutların yeşermesi,ve yeni hayal kırıklıkları.Umutsuzda yaşarmış ya insan,sanmam..!!
Ne kadar hayal kırıklıkları olsada ümit etmek,bir umut beklemek güzel şey.
Ne biliyim seni sevmeyen birinin seni seveceğini ümit ederek,sabırla beklemek.Üzülmek bazen,bazense,ümidi yitirmek,pes etmek sonra, vazgeçmek ve en ufak bir tebessümde en baştan başlamak yeniden yine,beklemek,beklemek..
Kimilerininse bambaşkadır ümitleri .Zengin olmak gibi,mutlu olmak gibi,iyileşmek gibi.
Ümit etmek,umutla beklemek ,gerçekleşmeyeceğine emin olduğumuz şeyler için dahi olsa güzel şey..(:

Hiç yorum yok: